طاهای ورزشکار

گل پسر گلم... طاها جونم...

چقدر منتظر این روزا بودیم برات

هروقت پارک میرفتیم و تو دورانی که تو نبودی.... با دیدن هر بچه شیطون و بلا  آرزوی داشتنش رو داشتیم

و اوون زمانی ک کوچولو بودی مرتب با بابایی میپفتیم، کی میشه طاهای گل ما هم ازین پله ها بره بالا... ازین باغچه بپره اونور ... و هزارتا آرزوی دیگه که توی بقیه بچه ها میدیدیم و تو کوچولو بودی برای انجامش.

و حالا تو بزرگ شدی

تو آقا شدی

دیگه دیوار راست هم از دستت امون نداره

اینم از چرخ مامان بزرگ

با پا میرم بالا و با کله میرم پایین

اتاق دایی احمد جونمه...

پشت صندلی نماز نشستم و دارم هی شیطنت میکنم و هی شیطنت میکنم